Uzun süredir görürüm sizleri orada burada.
Haberlere de yansıyor ziyaretleriniz.
Maaşallah, gittiğiniz mekânların çoğu da (bizim için yani) “hoş kokulu” yerler.
“Hoş koku”dan kastım, anason kokusu, fermente üzüm suyu kokusu, mis gibi kalamar ızgara kokusu, karides güveç kokusu, kavun kokusu.
Bir de tabii cânım fasıl sesleri yükselen yerler.
Nihavend senin, Kürdilihicazkar benim, Uşşak senin, Hüzzam, Segâh benim olsun…
Kutsal kitaptan Sure ve Ayet-i Kerimelerle, peygamberden Hadis-i Şerifler eşliğinde o mekanların mûkimlerine “tebligat” yapıyor ve kendinizce “Doğru yola” davet ediyorsunuz.
Olabilir. Dininiz bunu emrediyor ve size böyle bir vazife tevdî buyurmuştur belki. Kınamam.
Kafanıza (dininize) göre takılın.
Bileceğiniz iştir.
Her ne kadar, başkalarına “Sizin mekanlarınıza gelip benzer bir tebligatta bulunma” hakkını tanımayacağınızı gayet iyi biliyor olsak da, yine de hoşgörü icabı bunu yapmanıza ses etmemek lazım. Uygar bir cemiyet hayatı içinde “buyrun takılın” demek mecburiyetindeyiz.
Ama……..
Şöyle bir ricamız var sizden:
O mekândan çıkar çıkmaz…
Şöyle birkaç yüz metre gidince, ilk ışıklardan sağa sapın. İşte o sokakta, sağdaki ilk apartmanın 18’inci dairesinde oturan hırsıza da bir uğrasanız? Hani şu, bütün kamu ihalelerinde nasıl oluyorsa, kuyruğun önüne geçip “şıp” diye ihaleyi kapıveren ve küpünü dolduran hırsız. Ona da bir kaç cümlelik “tebligatınız” olsun. Hak yoluna çağırın. Tüyü bitmemiş yetim hakkı filan. Ha? Çok var bunlardan da.. Vaktiniz yettiğinde her gün birine uğrarsınız artık.
Bir adres daha vereyim size:
Onun bir arka sokağındaki villada oturan bir tanesi var. Kamunun parasını, yüz milyonlarca dolar parasını, dinozor oyuncaklara yatırmış bir tanesi var. Bizim paralarımızı dökmüş yani. Şu anda hurda halinde öyle duruyorlar. O para ile kaç okul, kaç hastane, kaç yararlı iş yapılacağını bir hesap edin. Ona da iki cümleniz olsun. Kime sorsanız gösterir. “Dinozorcu damacana” deyin herkes tanır.
Ha.. Gitmişken, yine milletin parası ile alınmış bir kocaman zırhlı 4x4 aracı da sorun. Hala getirmemiş. Gerçek sahipleri bekliyor bak. Ayet, hadis filan hatırlatın.
Biraz daha yürüyün. Daha görkemli yapılar çıkacak karşınıza. “Yetim hakkı, kul hakkı” kavramlarının zirve yaptığı bir abidevi soygunun faillerini göreceksiniz oralarda. Eh artık onlara da diyecek lafınız vardır. Sureler, ayetler, hadisler dolusu…
Adım başı yalancının, hırsızın, şerefsizin, ahlaksızın, ırz düşmanının dolaştığı sokaklar var bütün şehirlerimizde.
Meselâ “Dini eğitim, öğretim ayaklarında minicik bebelerin ırzına geçilen” tekke benzeri yerler var. Pis kokuyor. Alçaklık kokuyor. Puştluk kokuyor. Sinsilik, ırz düşmanlığı kokuyor.
Şöyle asalarınızı sallaya sallaya “ahlâka, edebe, doğru yola” davet edin onları da.
Devletin koca koca mevkilerinde makamlar işgal edip, kendi aile şirketinden devlete mal satıp, üstelik bozuk mal satıp köşeyi dönenlerin evlerini de tarif edebilirim.
Konum atayım isterseniz?
Sizin oturduğunuz yoksul mahallelerde insanlar 250 gram peyniri, 3 somun ekmeği bakkalın veresiye defterine yazdırarak alabilirken, 3, 5,10 maaş birden alan ahlâksızların adresleri de var arşivimde.
Paylaşmamı ister misiniz?
Onlara da arada bir uğrayıverin canım tebliğci kardeşlerim.
Var mısınız?
Gözlerinizden öperim… diyeceğim de. Demeyeyim.
Virüs filan… Pandemi dönemi şimdi.
Sakata gelmeyelim.
Hem sonra o kadar yaklaşmayalım birbirimize.
Malum… Benim ağzım anason filan kokuyor olabilir o sırada.
Karides, güveç, gaz filan yapar arada.
Allah muhafaza.
Bir tatsızlık olmasın.
Kolay gelsin canım kardeşlerim.
