90 dakikalık bir yolculukta bir otomobilin başına en fazla ne gelebilir?
De ki bir lastik patlar.
Bilemedin, bujilerden biri bozulur.
Haydi, çok çok bir de kayış kopar.
Hava kararmıştır. Bir de, farlardan birinin ampulü patlar.
Bunların hepsi birden olursa, işin içinde bambaşka ve “paranormal” bir neden aranır. Bu “paranormal” nedenler için anneannelerimizin çaresi “okunmak” ya da “kurşun döktürmek”ti, 50 – 100 sene önce.
Beşiktaş’a gerçekten de bu lazım artık.
Daha ilk maçta, “Her yeri tıkır tıkır çalışan bir makina” niteliğinde, rakiplerini kıskançlıktan çatlatan bu takıma, hemen “göklerden” bir dokunuş geldi ve Nskala’nın sahada fenalaşması ile “makinanın tüm çarkları” etkilendi. Sonraki maçlarda da, “yerli – yabancı dengesi” üzerinden sık sık oyun içinde ayarları ile oynanan takım, bir de geçen hafta ligde ve hafta içinde Şampiyonlar Ligi’nde 4 – 5 sakatlık birden yaşanınca, Antalyaspor karşısına zaten “birinci dakikadan itibaren” ayarları bozuk çıktı.
Bu da yetmemiş gibi, “Jokerlerin Jokeri” Necip Uysal’ın sakatlığı, ardından Mehmet Topal’ın sakatlığı eklenince kimin sağ bek kimin sol bek, kimin stoper kimin forvet oynadığını takımın kendisi bile bilemez duruma geldi.
Nitekim Antalyaspor, ayağına kadar gelen bu “Paranormal” durumu büyük bir keyif ve teşekkürle aldı, kabul etti ve ustaca kullandı.
42’de Haji Wright, sağdan hızla girerek Beşiktaş’ın bu sezon ligde yediği ilk golü kaydetti. 44’te Veysel Sarı, duran toptan kafayla yaptığı harika 2’nci golle Beşiktaş’ı devre arasına “Neler oluyor bize?..” şarkısı ile yolluyordu.
İkinci yarıya çıkarken Sergen Hoca’nın şapkadan bir değil 3 tavşan birden çıkarması gerekiyordu.
Ve bunu da yaptı.
Yaparsa zaten, Sergen yapardı.
En önemlisi de soyunma odasında “geri dönebilirsiniz. Neticede rakip bir Dortmund değil. Göreyim” sizi demiş olmalı ki, Larin ve Rıdvan’ın katkıları ile Beşiktaş “geliyorum” dedi ve “geldi”.
Rıdvan’ı hesaba katmayan Antalyaspor sağ kanadı, soldan gelen genç oyuncunun ayağından ilk golü kalesinde gördüğünde dakika henüz 49’du.
65’te, Michy Batshuayi’nin inanılmaz takipçiliği skoru eşitlerken Sihirbaz Ghezzal yine “adrese teslim” bir şutla, takımını 3-2 öne geçiriyordu. Bu golün kenardaki kutlaması görülmeye değerdi. Sanki bir final maçının son saniyelerinde kazanılmış galibiyet golü sevinciydi.
İkinci yarıda Mert Günok ve Atiba Hutchinson ikilisinin olağanüstü çabaları ile Antalya’nın kortratakları da Beşiktaş kalesinde eriyince “Şapkadan tavşan” beklenen kişi bu kez Ersun Yanal oluyordu. O da değişiklik kartlarını birer birer oynadı.
Sonuçta, ortaya İngilizlerin “Thriller” dediği cinsten 10 numara heyecan yüklü harika bir maç çıkarken, Karakartallar Akdeniz kıyısından 3 puanla dönüyordu.
İstanbul’a iner inmez, kulüp yönetiminin telefonlara sarılarak iyi bir ortopedist, iyi bir fizyoterapist ve iyi bir “kurşun dökme ekibi” aramaya koyulacakları kesin.
Belki bir de “nefesi kuvvetli” bir hoca.
Ha.. Bir de olağanüstü bir taktik değerlendirme ile gelecek maçlara önlem bulacak bir hoca. “Sergen var ya…” diyeceksiniz.
Haklısınız. Büyük sınavları (şimdilik) başarı ile veriyor.
