Türkiye’de haftalık çalışma saati 4857 Sayılı İş Kanunu’na tabi çalışanlarda 45 saat, 5953 Sayılı Basın İş Kanunu ve 854 Sayılı Deniz İş Kanunu’na tabi çalışanlarda 48 saat, 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi olanlarda 40 saat, yer altı maden işlerinde ise 37,5 saat olarak uygulanıyor.
Dünyada çalışma süresinin en yüksek olduğu ülkeler arasında yer alan Türkiye'de, İş Kanunu’na göre günlük 3 saate kadar fazla çalışma yapılabiliyor. Yıllık fazla çalışma süresi ise 270 saati aşmıyor.
Habertürk'ten Ahmet Kıvanç'ın haberine göre, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün (OECD) 2022 yılı verilerine göre, Türkiye ana işte haftalık ortalama çalışma süresi itibarıyla üye ülkeler arasında Kolombiya’dan sonra ikinci sırada bulunuyor. Haftalık çalışma süresi Kolombiya’da 47,6 saat, Türkiye’de 45,7 saat olarak uygulanıyor. Türkiye’yi 45,0 saatle Meksika, 44,6 saatle Kosta Rika, 42,6 saat ile de Şili izliyor.
OECD üyesi ülkelerde haftalık ortalama çalışma süresi 37,7 saat. Haftalık en az çalışma süresi ise 30,5 saatle Hollanda’da. Bu ülkenin ardından Danimarka (33,5), Norveç (34,3), Almanya (34,7), Finlandiya (35,1), Avusturya (35,2), Belçika (35,2) geliyor.
2022 yılı verilerine göre, OECD üyesi ülkelerde işçilerin yaklaşık yüzde 13,5’i, Avrupa Birliği’nde ise yüzde 7,4’ü haftada 50 saatten fazla çalışıyor. Türkiye ise haftada 50 saatten fazla çalışanların toplam işçi sayısına oranı bakımından OECD ülkeleri ortalamasını ikiye katlıyor. Türkiye’de her 3 işçiden 1’i (yüzde 28,8) haftada 50 saatten fazla çalışıyor. Türkiye’yi yüzde 27,7 ile Meksika, yüzde 23,2 ile Kosta Rika, yüzde 22,7 ile Kolombiya izliyor.
Buna karşılık Litvanya’da işçilerin yüzde 0,9’u, Letonya’da yüzde 1,4’ü, Estonya ve Macaristan’da yüzde 2,2’si haftada 50 saatten fazla çalışıyor.
OECD ülkelerinde çalışanların yüzde 64,5’i haftada 40 saat ve üzerinde, yüzde 35,5’i ise 40 saatin altında çalışıyor. Buna karşılık Türkiye’de çalışanların yüzde 81,6’sı haftada 40 saat ve üzerinde, yüzde 18,4’ü ise 40 saatten az çalışıyor.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) 1919 yılındaki ilk uluslararası sözleşmesi çalışma sürelerinin kısaltılmasıyla ilgili oldu. Sanayide çalışma saatlerini günlük 8, haftalık 48 saat ile sınırlandırdı. 1935 tarihli ILO sözleşmesi ise haftalık çalışma süresini 40 saate indirdi.
ILO sözleşmeleri taraf ülkeleri bağlayıcı değil tavsiye niteliğinde olmakla birlikte dünyada çalışma saatlerinin azaltılmasında etkili oldu.
Ford otomobillerinin kurucusu Henry Ford, günde 8 saat çalışma ve hafta sonu tatili uygulamasının üretkenliği artırdığı fikrini 1926 yılında ortaya attı. Bu çalışma biçimi Fordizm olarak adlandırıldı. Türkiye ise Henry Ford’dan yüz yıl sonra haftalık çalışma süresini 45’ten 40 saate indirmeyi tartışıyor. Konu işçi sendikalarının hep gündeminde olmakla birlikte zaman zaman hükümet tarafından da gündeme getiriliyor.
Eski Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Bilgin, geçen yıl 1 Mayıs dolayısıyla yaptığı açıklamada, günde 8 saat çalışmanın sanayi döneminden kalma olduğuna dikkat çekerek teknolojideki gelişmeler karşısında artık gereksiz olduğunu, azaltılması gerektiğini söyledi.
Cumhurbaşkanlığı Hukuk Politikaları Kurulu Başkanvekili Mehmet Uçum başkanlığında iş kanunlarının Türkiye İş Kanunu adıyla birleştirilmesi konusunda bir çalışma yürütülüyor. Çalışma saatlerinin azaltılması konusu bu çerçevede bir kez daha gündeme geldi. İşçi sendikaları iş kanunlarının birleştirilmesine karşı olmakla birlikte çalışma saatlerinin azaltılmasına sıcak bakıyorlar.
Türkiye haftalık çalışma saatlerinin yanı sıra fazla çalışma sürelerinin yüksekliği ile de ilk sıralarda yer alıyor. Kanuna göre yıllık 270 saate kadar fazla çalışma yapılması mümkün bulunuyor. Oysa OECD ülkelerinde genellikle haftalık normal ve fazla çalışma süresi toplamı 48 saati aşamıyor. İspanya’da yıllık 80 saat sınırı uygulanıyor.
Türkiye’de haftalık çalışma saatinin azaltılması tek başına yeterli olmaz. Kanunen belirlenen yıllık 270 saatlik fazla çalışma sınırının da aşağı çekilmesi gerekir.