İşlediği bir suçtan dolayı Düzce T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda kalan Fatih Seyis, 2019 yılında tahliye oldu. Seyis, ceza infaz kurumunda kaldığı dönemde ücretini kendisinin karşılaması şartıyla bir gazetenin getirilmesi ve kaldığı yerin kalabalık olması nedeniyle koğuşlarda kalan tutukluların azaltılması taleplerini cezaevine bildirdi.
Taleplerin cezaevince reddedilmesi nedeniyle Seyis, İnfaz Hakimliği'ne başvurdu. İnfaz Hakimliği, kuruma, nakil yoluyla ve aniden çok sayıda tutuklama olması nedeniyle kapasitenin çok üzerinde hükümlü ve tutuklu giriş yaptığını, bu sebeple de kapasitenin çok üzerinde hükümlü ve tutuklu barındırıldığını belirtti. Hakimlik, çözüm olarak bu sorunun nakillerle giderilmeye çalışıldığını, gazete ile ilgili olarak ise yeterli sayıda talep olmaması gerekçesiyle gazetenin bayisi tarafından infaz kurumuna getirilmediğini ifade ederek Seyis’in taleplerini reddetti.
Seyis’in İnfaz Hakimliği'nin aldığı karara itiraz etmesi sonucu konu Düzce Ağır Ceza Mahkemesi'ne taşındı. Mahkeme, Seyis’in hakimlik kararına itirazını, kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle kesin olarak reddetti. Seyis, bu kez de 2018 yılında kötü muamele yasağı ve ifade özgürlüğünün ihlal edildiği gerekçeleriyle 996 bin TL’lik maddi-manevi tazminat talebiyle Anayasa Mahkemesi’ne (AYM) başvurdu. AYM, Seyis’in koğuşların kalabalık olması nedeniyle tuvalet önünde yattığını, sağlık ve hijyen açısından ciddi problemler olduğu iddialarını inceledi. Kararını açıklayan mahkeme, Seyis’e ifade özgürlüğünün ihlal edilmesi nedeniyle 18 bin TL, kötü muamele yasağının ihlal edilmesi nedeniyle ise 60 bin TL olmak üzere toplam 78 bin TL manevi tazminat ödenmesine hükmetti.