Yeni bir çalışmada test edilen her insan plasentasında mikroplastiklerin bulunması, araştırmacıları gelişmekte olan fetüsler üzerindeki potansiyel sağlık etkileri konusunda endişelendiriyor. Bilim insanları 62 plasental doku örneğini analiz etti ve tespit edilen en yaygın plastiğin poşet ve şişe yapımında kullanılan polietilen olduğunu buldu. İkinci bir çalışma, test edilen 17 insan atardamarının tamamında mikroplastik bulunduğunu ortaya çıkardı ve parçacıkların kan damarlarının tıkanmasıyla bağlantılı olabileceğini öne sürdü.
Araştırmayı yürüten ABD'deki New Mexico Üniversitesi'nden Prof Matthew Campen “Plasentalar üzerinde etkiler görüyorsak, o zaman bu gezegendeki tüm memeli yaşamı etkilenebilir. Bu iyi değil” dedi.
Son zamanlarda insan kanında ve anne sütünde de mikroplastiklerin keşfedilmesi, insan vücudunun bu maddelerle kirlendiğini gösteriyor. Mikroplastiklerin sağlık üzerindeki etkisi henüz bilinmiyor ancak laboratuvar incelemeleri bu maddelerin insan hücrelerine zarar verdiğini gösterdi. Parçacıklar insan dokusuna yerleşebilir ve iltihaba neden olabilir.
Mikroplastikler Everest’ten okyanusun en dibine kadar tüm gezegeni kirletiyor. Bu maddeler yiyecek ve su yoluyla tüketilebiliyor. Bunun yanında solunabiliyor ve hem bebeklerin hem de yetişkinlerin dışkısında bulunuyor.
Campen, insan dokusunda artan mikroplastik oranının inflamatuar bağırsak hastalığı (IBH), 50 yaşın altındaki kişilerde kolon kanseri ve azalan sperm sayısı dahil olmak üzere bazı sağlık sorunlarındaki şaşırtıcı artışları açıklayabileceğini söyledi. 2021'de yapılan bir araştırma, IBH'li kişilerin dışkılarında %50 daha fazla mikroplastik bulunduğunu buldu.
Campen, artan küresel plastik üretiminden derin endişe duyduğunu, çünkü bunun çevredeki mikroplastik sorununun daha da kötüleşeceği anlamına geldiğini söyledi. Toxicological Sciences dergisinde yayınlanan araştırma, test edilen tüm plasenta örneklerinde, doku gramı başına 6,5 ila 790 mikrogram arasında değişen oranlarda mikroplastik buldu. PVC ve naylon, polietilenden sonra en yaygın görülen plastikler oldu.
Mikroplastikler, kimyasallar ve bir santrifüj kullanılarak dokudan ayrıştırılarak, ardından ısıtılarak ve her bir plastiğin karakteristik kimyasal imzası analiz edilerek belirlendi. Aynı teknik, Çin'deki Capital Medical University'deki bilim insanları tarafından insan arter örneklerinde mikroplastikleri tespit etmek için kullanıldı. Campen, plasentadaki mikroplastik konsantrasyonunun özellikle rahatsız edici olduğunu söyledi. Hamileliğe birinci ayında oluşmaya başlayan doku 8 ay boyunca büyümeye devam eder. Campen “Vücudunuzun diğer organları çok daha uzun süreler boyunca birikim yapıyor” dedi.